A Simple Theory

In the world, there is darkness and light. Both reside in the heart of people and in the surrounding.

When a person thinks, speaks,does things positively and kindly, or love another person truly,  light comes out of that person and spread to the person or people interacted with him or her. The light continues on to more and more people. It also spreads to the air, the plants, the animals, everything, around that person, creating the atmosphere of peace and love.


On the opposite....

When a person thinks, speaks, does things negatively or unkindly, or hate another person, darkness comes out of that person and infect the person or people interacted with him or her. The darkness drops its seeds in their heart, then later it will be passed on to more and more people like a vicious cycle. The darkness spreads to the surrounding, creating an atmosphere of hatred that affects all living beings there.

A solution....

Beside sending more light than darkness to other people, it would be best if you "destroy" the darkness that comes out of another person, by not letting it drop a seed in your heart. Stop it from spreading. Kill the darkness right there. If you can destroy more darkness, then there will be more light in the world.

For example,
If a person said mean and hurtful things about you,
don't slap that person,
don't shout back hateful words to that person
don't said bad things about that person to other people
And if you can...try not to hate that person
Instead...maybe you can feel sorry forthat person
for having so much pain inside his/her heart
For getting stuck in the cycle of darkness,
the darkness that some other people passed on to them...

And if you can, always talk and treat that person kindly.

You see...if you do this, the darkness that comes out of that person when he or she said those hurtful words to you is destroyed right away. It can't spread to more people because you keep reacting to it with the light.You don't let it grow inside your heart.

Again, this is easier said than done.
And I'm not saying that I am very successful in doing this.
Many times I'm trapped and passed on much darkness to those around me.

But I'm trying and will keep on trying,
And maybe you can try too.

ข้อคิดจากรายการ The Star

ดูมันทุกปี ติดหนึบ แกะไม่ออกสักที แต่อย่างน้อยมันก็ทำให้เรียนรู้อะไรดีๆได้บ้างนะ

(1) ใครจะอยู่ หรือใครจะออก ความสามารถในการร้องและแสดงบนเวทีเป็นเพียงแค่ส่วนหนึ่ง  เชื่อว่ามันอยู่ที่ประชาชน "ชอบคนๆนั้น" หรือเปล่า เท่าที่สังเกตนะคะ คนไทยเราไม่ชอบคนที่มั่นใจในตัวเองมากเกินไป ชอบคนที่อ่อนน้อม พยายามฝึกซ้อมอย่างหนัก ดูจริงใจไม่สร้างภาพ สู้ชีวิต กตัญญู สังเกตได้จากคนที่ได้เดอะสตาร์ทุกคน อย่างกัน แก้ม ตูมตาม สิงโต  ทุกคนมีคุณสมบัติเหล่านี้ทั้งนั้น ส่วนเรื่องของเสน่ห์ดึงดูดใจก็เป็นสิ่งสำคัญอีกอย่างหนึ่ง คือถ้าหน้าตาดีและโปรยเสน่ห์บนเวทีเก่งก็จะมีโอกาสอยู่รอดได้นาน ส่วนเรื่องความสามารถด้านการร้องเต้น ต้องโดดเด่นมากๆถึงจะมีผล จะเห็นได้ว่าทุกปีจะมีบางคนที่ใครๆก็บอกว่าความสามารถไม่ค่อยดี แต่ทำไมอยู่นานจัง ไม่ตกรอบเสียที คำตอบก็คือเพราะผู้คนเขายัง "ชอบคนๆนั้น"
             และฉันก็สังเกตอีกอย่างหนึ่งว่า ถ้าใครเผลอพูดแสดงความดีใจที่ได้คะแนนโหวตสูง ใครเผลอแสดงความมั่นใจหรือความปรารถนาที่จะเป็นเดอะสตาร์มากเกินไปออกมา คะแนนของเขาในวิคถัดไปก็จะตกฮวบทันที คนไทยเราส่วนใหญ่ยังคงชอบความสุภาพถ่อมตนมากกว่าความมั่นใจแบบเต็มเปี่ยม
             สิ่งนี้ก็สะท้อนบางอย่างในโลกความเป็นจริง ฉันว่าความสามารถอาจเป็นสิ่งที่ทำให้ผู้คนชื่นชมยกย่อง  ความสามารถอาจเป็นกุญแจเปิดประตูหลายๆอย่างได้ แต่ไม่อาจเป็นตัวการันตีได้ว่าคนอื่นๆจะชอบคุณ อย่างไรก็ตาม ถ้ามีทั้งความสามารถและมีทั้งบุคลิกลักษณะอันเป็นที่รักของคนหมู่มากด้วยแล้ว ไปได้ไกลอย่างแน่นอน

(2) ฉันว่าคนที่ตกรอบต้นๆ ความจริงก็มีความโชคดีอยู่หลายอย่าง เขาจะได้รู้จักความจริงของชีวิตมากขึ้น ลาภ ยศ สรรเสริญ มีขึ้นก็มีลง วันหนึ่งคนชื่นชมเรามากมาย อีกวันหนึ่งเขาอาจด่าเราก็ได้ เขาได้ออกจากบ้านเดอะสตาร์โดยที่ยังมีรอยยิ้มของเพื่อนจำนวนมากมายืนส่ง ไม่ต้องอดทนอยู่กับแรงกดดันจากการเห็นเพื่อนที่รักจากไปสัปดาห์ละคนๆ บ้านที่เหงาขึ้นเรื่อยๆ และโจทย์เพลงที่ยากขึ้นเรื่อยๆ สุขภาพที่แย่ลงเรื่อยๆจากแรงกดดัน ความเครียด และการซ้อมหนัก เขาได้กลับออกมาเจออ้อมกอดที่อบอุ่นของครอบครัว ผู้คนที่แสดงให้เห็นว่าถึงเขาจะไปไม่ถึงฝันแต่ก็ยังรักเขาอย่างจริงใจ ที่สำคัญมากๆ ก็คือ "ได้เรียนรู้ที่จะอยู่กับความผิดหวัง"  สิ่งนี้สำคัญจริงๆ คนที่เราต้องได้เรียนรู้ที่จะผิดหวังบ้าง ถึงจะเข้มแข็งพอที่จะอยู่ได้ในโลกของความเป็นจริง อีกสิ่งหนึ่งที่สำคัญก็คือ "เขาจะไม่หลงตัวเอง" เขาจะตระหนักว่าในโลกนี้ก็ย่อมมีคนที่เก่งกว่าเขาอยู่บ้าง เขาจะได้ไม่หลงว่าตนเองนั้นพิเศษกว่าคนอื่นมากมาย  บทเรียนชีวิตจากการได้รับคำพูดที่ว่า "เสียใจด้วยครับคุณไม่ได้ไปต่อ" เป็นสิ่งที่มีค่ามาก เพราะ ณ จุดนั้นแม้จะเจ็บปวด แต่มันก็จะทำให้เขารู้จักโลก รู้จักชีวิตมากขึ้นจริงๆ ฉันเชื่อหลายคนที่ไม่ได้เป็นเดอะสตาร์ ก็สามารถมีอาชีพการงานบนเส้นทางบันเทิงที่ดีได้ การได้หรือไม่ได้เดอะสตาร์ไม่ใช่ตัวตัดสินความรุ่งโรจน์ของอนาคตสักนิดเลย มันขึ้นอยู่กับการกระทำและการวางตัวของคนๆนั้นเองหลังจากออกมาจากบ้านเดอะสตาร์ด้วย ก็มีตัวอย่างให้เห็นอยู่มากมายว่าหลายครั้งคนที่ไม่ได้เป็นเดอะสตาร์กลับมีงานมาก โด่งดัง และอยู่ในวงการได้นาน

(3) รายการอย่างเดอะสตาร์ ก็มีทั้งข้อดีและข้อเสีย เหมือนกับทุกสิ่งบนโลกนี้ ถ้าเราดูอย่างพอประมาณ หรือถ้าจะโหวตก็ไม่ต้องทุ่มเงินทุ่มเวลาจนเกินตัว ดูไปก็เรียนรู้ชีวิตไปจากการเฝ้าดูผู้เข้าแข่งขัน เรียนรู้ความไม่แน่นอนของโลก เรียนรู้ความหมายของมิตรภาพและความจริงใจ เรียนรู้ว่าชีวิตของคนบางคนเขาลำบากกว่าเราแต่เขากลับใช้ชีวิตมีค่ากว่าเรา เรียนรู้ความตั้งใจมุ่งมั่นของผู้เข้าแข่งขันที่พยายามพัฒนาปรับปรุงตนเอง เรียนรู้ความเข้มแข็งของคนที่ต้องเผชิญความผิดหวัง เราก็จะได้ประโยชน์ดีๆจากรายการ แต่ถ้าเขาเอาแต่ดูเพื่อความบันเทิงหรือความสะใจกับการวิพากษ์วิจารณ์คนอื่น ทุ่มเทเงินไปโหวตคนที่ตั้วเองกรี๊ดทั้งๆที่รายได้ของตัวเองก็ยังไม่มี หรือใช้เวลาหมดไปกับการติดตามรายการเยอะจนมันเบียดบังเวลาของสิ่งอื่นที่สำคัญในชีวิตเช่นงานหรือเวลาที่จะใช้กับครอบครัวมิตรสหาย รายการนี้ก็จะเป็นสิ่งที่ส่งผลลบกับชีวิต
              (ข้อความหลังนี้ ฉันพูดเพื่อเตือนสติตัวเองด้วยล่ะ ช่วงนี้ติดรายการจนงอมแงม เฮ้อ >_<  )

Cold and Gray

Falling...Falling...Falling
Down and down into the pit
Try to get up
Try to breathe
Try so hard but not succeed

So I just lie down here
Waitiing....waiting
For another new beginning
For a new dawn and a new day
For my strength to come back
and try again...

Can't shake off all these mud now
but I still want to be
a brand new me

simple little joy



Some joy and beauty in life do not cost a lot of money at all. I have this one little bottle of liquid soup, very ordinary, yet smell amazingly wonderful. I remember  the lady who introduced me to it. She was part of a volunteer Christian group who came to work in Thailand for some years. This group purely live by only the money donated to them. They didn't get any salary at all and they live very down to Earth. We were good friends and before she left my country, she gave me a present and said "it's not expensive because I don't have a lot of money, but I hope it will bring you some joy." I opened the package and found this simple bottle of soap. It's so ordinary and cheap and you can find it in regular supermarket anywhere. I had never bought it before because I thought that it was too cheap to be something of good quality. But the first time I use that soup, oh...my...how wonderful it smells and how soft and tender the bubble cream was!  After that it becomes the regular brand that I often buy and it help me save a lot of money spent on soap and gives me more joy while taking shower. And yesterday my father and my sister asked, "what is the soap you're using, it smells so wonderful!" I begin to recognize then that some simple joy don't have to be expensive yet it can bring so much happiness, and there are some that don't even cost money at all.

I remember the story of a prisoner realizing how precious it is to have a window that you can look out to the sky.

I remember how it warms my heart when I see my dog wagging her tail when I arrive home. Seeing her loving eyes when she welcomes me home is already a beauty of the day.

I remember the little flowers along the little road that I pass everyday. It gives me joy even on a day when my heart is so low.

I remember the little birds that often sing near my window early in the morning. What a beautiful song they sing for me! What a beautilful way to start the day!

I remember that some night the moon and the stars are especially brighter than some other nights. When I look at them I could feel both joy, peace and hope.

All of these beauty and joy, I don't have to spend money for them at all.

an account of media and evil

THE TRAP
I am writing this to record what has happened to me during the past week, after I spent some time roaming the internet to catch up with the trend of music today. I went into Youtube and listen to most popular songs of the recent years. I found that so many songs seem to contain lyrics and melody that disturb something inside me. I don't know what kind of energy it emitted but I felt scared while I was listenning to it. For some songs, I could not stand listening from the beginning to the end because it's just so....evil. I can't explain but you can almost feel it in the beat, the sound, the words, and the picture in the music video.

I told myself, "it's alright, just listen to the good ones and when the bad ones come up, I will just turn it off." I was listening to those songs while I was working in the computer. So some time I got caught up in my work and I wasn't aware whether some songs were sending out positive or negative energy and I didn't stop those songs from playing into my ears. Even worse was that the music of a few songs were so mesmerizing and attractive that I couldn't stop myself from listening to it eventhough I know that the words of these songs contain so many seeds of Evil. 

At first it was just curiosity, but then it became something that I could not stop. I just felt that I had to continue searching for more songs to listen. It became an addiction. Youtube led me from one clip to another and another and another... A part of me was aware that something bad is happening inside of me. I didn't even pay attention to the document I was working in the computer anymore. Those music were like some kind of drink that kept you thirst for more and more. That still small voice was trying to warn me but it was too late.

I didn't care about my work, although the due date was near. I didn't care about other people in my family although I know they need my help on some house chores. I didn't care about my time to pray.  Everytime I sat at the computer I had to turn on some music, any music.

Next, my mood began to swing. I was easily irritated and often couldn't control my temper. I quarreled with my mom and my boyfriend. I lost most of the desire to be loving and to pray for others. So many senseless daydreams occured in my head while I was supposed to focus on something. Night after night I stayed up til almost dawn just to watch tv clips from Youtube. On Sunday I couldn't wake up in time for church.  I knew I was bad but I couldn't stop. Deep inside, I was crying, desperately crying because I couldn't stop myself from doing the wrong thing. But those music and videos become something so...addictive and delicious.

THE FIRST HELP: Positive Energy in Media
     I was searching for something in Youtube and then I saw a clip of Hillsong performance of "At the cross." Just for the change of mood, I clicked it and listened because I know the song and always like it. And while I was listening, a seed dropped right into my heart. A still, small, but very powerful voice occured in my mind, and said all this to me in just a fraction of a moment:
"Go and pray right now. Jesus has bridged the way and nothing the power of his cross can't overcome. Do it now and start it all over again. You know that you've lost your way, but it's alright you must  start over now...NOW!"
       A strong desire suddenly came to my heart, a desire to go back to the light. In that one particular moment, faith sprang up and told me that I could change and stop all these wrong doings. It can really happen. God will forgive me.
       I ran and knelt down in front of the cross in my bedroom. I asked Jesus to help free me and give me a new chance to be good. I told God that I wouldn't do it wrong this time. I would resist the devil. I would pass the test this time. I wouldn't fail him.

      I felt peaceful and light.
      I went back to work in front of the computer.
      The first temptation came. I said no. I won.
      The second tempation came. I resisted and won again.
      I went downstairs for some snacks, my mom said some words that hurted me. I came back upstairs.
      The third temptation came. I said, well, just a bit.
       And that bit led me right to the same vicious cycle.

Here is "At the cross", the song and video with positive energy

THE SECOND HELP: Rosary and the Three-O'clock Prayer
      I spent almost the whole night on Youtube again. I fell asleep with my old clothes on.
That night I had a terrible, terrible dream. The demons were in a computer screen in front of me, the whole bunch of them with all their terror. I couldn't shut that screen, I tried but I couldn't shut it. They were there, right there in front of me, inside a computer.
     I woke up. My parents were quarreling. I suddenly felt that a dark and negative energy has taken control of my house and also felt a dark energy inside of me. I closed my eyes for a bit but more terrible pictures came. I knew that I had taken them into myself.
    I knew if I let myself go on like this everything in my life would be destroyed and all my hopes and dreams would go to dust.
    But they were there already, the dark spirits, I could even feel their presence in the air of the bedroom.
    I cried to God. Please help me....I understand now how critical the situation is...please help me....I learn now....I learn now
   The still small voice said, "Go get the rosary and put it on. Go now."
    I ran to my little statue of Mother Mary, took the rosary that was hanging on her finger, and put it on my neck. I felt more calm. I went downstairs.
    My mother was in one of her worst moods. Nothing could make her stop now. She is throwing her anger to everyone around her. I know it's not her. It's the devil inside her.
   I went quiet. I didn't have a lot of energy at that moment but I tried to help her in the kitchen at much as I could. But I had to lie on the sofa a lot too. I had so little energy. But something inside me is more calm and serene. Sad but hopeful.
 
My mom went to work, I felt asleep. I woke up again and it was almost three o'clock in the afternoon. I took a shower and went in front of the God. I knelt down and prayer. Then I noticed this words of Jesus in the little booklet that was there on my bed, something I used to read before but today it has more meaning to me. It is a command from God to me today.

At three o’clock, implore My mercy, especially for sinners; and, if only for a brief moment, immerse yourself in My Passion, particularly in My abandonment at the moment of agony. This is the hour of great mercy. In this hour, I will refuse nothing to the soul that makes a request of Me in virtue of My Passion...

So after I said the usual three o'clock prayer, I asked Jesus that through His Divine Mercy in this special hour, he would free me and my family from the power of the darkness, and that he would be my strength to overcome the devil traps in the media and bring me back to the path toward the light once more.

This time I ask for His power to help me resist and overcome the Devil. I no longer rely on my own strength because I know it's not enough.

After that, I also prayed for his love, light, and protection for all the people that I love and sang some hymns and spiritual songs.

I sat in front of the computer again. The temptation didn't come. I could finish my work. I could take my friend to the hospital. I could come back to the house and help my mom clean up the table and the dishes. I saw her mood lifted up a bit. She smiled again, although it was still a pale smile.

All of this could happen because of Jesus, not my own power at all.